In an era where images dominate communication and technology has transformed the way we perceive, our vision is no longer free. It is conditioned by screens, algorithms, and artificial intelligence. These forces create a reality that isn’t always an unmediated reflection of truth, but rather a selectively curated, manipulated, or fragmented version of it. In this context, documentary photography is often seen as a means of preserving a direct connection to reality. But is that really the case? "The endless perspective of vision" challenges us to explore and transcend these limitations, urging us to look beyond what is readily handed to us or assumed as self-evident. This call invites photographers to reconsider vision not as a passive act of seeing, but as a complex interplay between the subject, technology, and personal interpretation. Where do the limits of our perception actually begin and end?

Kjo thirrje u drejtohet fotografëve për të shqyrtuar shikimin jo si një akt pasiv të perceptimit, por si një ndërveprim kompleks midis subjektit, teknologjisë dhe interpretimit personal. Ku fillojnë dhe ku mbarojnë kufijtë e shikimit tonë? A janë ata fizikë – barriera të prekshme si objektet, që formësojnë mënyrën se si e përjetojmë hapësirën? Apo janë ata të padukshëm, më të thellë dhe të rrënjosur – si manipulimi mediatik, censura, paragjykimet sociale, apo mënyrat e kushtëzuara të të kuptuarit që burojnë nga përvoja dhe kultura jonë?

is an invitation to question, explore, and challenge visual reality in all its dimensions.

"The endless perspective of vision" është një ftesë për të vënë në pikëpyetje, për të eksploruar dhe për të sfiduar realitetin vizual në të gjitha dimensionet e tij.